کارایی ازپمپ های حرارتی صنعتیبسته به عوامل متعددی مانند طراحی و کاربرد خاص، شرایط عملیاتی و نوع پمپ حرارتی مورد استفاده، می تواند به طور قابل توجهی متفاوت باشد. پمپ های حرارتی صنعتی برای استخراج گرما از یک منبع و انتقال آن به منبع دیگر برای فرآیندهای مختلف صنعتی از جمله گرمایش، سرمایش و رطوبت زدایی طراحی شده اند.
راندمان معمولاً بر حسب ضریب عملکرد (COP) برای کاربردهای گرمایشی و نسبت بهره وری انرژی (EER) یا نسبت بهره وری انرژی فصلی (SEER) برای کاربردهای سرمایش اندازه گیری می شود. با این حال، برایپمپ های حرارتی صنعتی، مرتبط ترین معیار اغلب ضریب عملکرد (COP) است.
پلیس یکپمپ حرارتی صنعتینشان دهنده نسبت خروجی گرمایش یا سرمایش (بر حسب انرژی) به انرژی الکتریکی ورودی مورد نیاز برای کارکرد پمپ حرارتی است. COP بالاتر نشان دهنده راندمان بیشتر است، به این معنی که گرمای بیشتری برای هر واحد برق مصرفی منتقل می شود.
به طور کلی، پمپ‌های حرارتی صنعتی می‌توانند بازده نسبتاً بالایی داشته باشند، با COPها از 2 تا 5 یا حتی در برخی موارد بالاتر. این بدان معناست که برای هر واحد انرژی الکتریکی استفاده شده، پمپ حرارتی می تواند 2 تا 5 واحد انرژی گرمایی (یا بیشتر) را به کاربرد مورد نظر برساند.
با این حال، توجه به این نکته مهم است که راندمان واقعی یک پمپ حرارتی صنعتی به شرایط عملیاتی خاص و طراحی سیستم بستگی دارد. عواملی مانند تفاوت دما بین منبع و سینک (منبع حرارت و سینک حرارتی)، مبرد مورد استفاده، راندمان کمپرسور و طراحی مبدل حرارتی می توانند بر COP پمپ حرارتی تأثیر بگذارند.
علاوه بر این، پمپ های حرارتی صنعتی اغلب برای کاربردهای خاص طراحی می شوند و برای آن شرایط بهینه می شوند. این بدان معنی است که بازده پمپ حرارتی بسته به اینکه برای گرمایش، سرمایش یا نوع دیگری از فرآیندهای صنعتی استفاده می شود، ممکن است متفاوت باشد.
پمپ‌های حرارتی صنعتی می‌توانند در مقایسه با سیستم‌های گرمایش و سرمایش سنتی صرفه‌جویی در مصرف انرژی داشته باشند، به‌ویژه در کاربردهایی که نیاز به انتقال مقادیر زیادی گرما در فواصل طولانی یا در محیط‌هایی با اختلاف دمای شدید است.
